راهنمای بیمار

کراس لینک

یک مشکل اساسی در تشخیص قوز قرنیه آن است که در مراحل ابتدایی، بیماری حالت نهفته دارد و مشکل چندانی ایجاد نمی‌کند، اما در طول زمان پیشرفت کرده و باعث بروز اختلال جدی در بینایی می‌گردد.در مراحل اولیه بیماری، ممکن است تنها مشکل بیمار تغییر مداوم شماره عینک، دوبینی، هاله‌ بینی و یا حساسیت به نور باشد، اما با پیشرفت بیماری و تشدید نامنظمی قرنیه، به تدریج دید فرد متبلا بدتر و بدتر خواهد شد. روش کراس لینک رشته های کلاژن قرنیه عمدتا برای جلوگیری از پیشرفت قوز قرنیه است؛ گر چه در بیش از ۷۰% موارد بینایی باعینک و بدون عینک نیز بهتر می شود.

 يكي از درمان هاي جديد كه در چند سال اخير مطرح شده کراس لینک – پيوند متقاطع بين رشته هاي كلاژن قرنيه (Collagen Cross-Linking یا CXL) با استفاده از اشعه ماورابنفش و داروي ريبوفلاوين است. این روش جدید، تحولی در جلوگیری از پیشرفت قوز قرنیه و امید های نو بوجود آورده است. این روش جراحی در آوریل ۲۰۱۶ موفق به اخذ تائیدیه FDA  ( سازمان غذا و داروی آمریکا) شد.
در روش کراس لینک رشته های کلاژن قرنیه با کمک اشعه ماورابنفش و در حضور ریبوفلاوین با هم اتصال برقرار کرده و باعث استحکام قرنیه می شود.

عمل کراس لینک برای چه کسانی مناسب است؟

» بیمارانی که به تازگی برای آنها تشخیص کراتوکونوس داده شده است.
» افراد جوان و میانسالی که بیماری آنها پیشرونده است.
» همچنین کسانیکه لنز تماسی روی چشمشان خوب فیت نمی شود.
» بیمار باید تشخیص قطعی  کراتوکونوس و مدارک مستند دال بر پیشرفت بیماری داشته باشد.
» ضخامت قرنیه حداقل باید ۴۰۰ میکرون باشد.
» بیمار باید حامله یا در دوران شیر دهی نباشد.

عمل کراس لینک چگونه انجام می شود؟

عمل کراس لینک تحت بی حسی موضعی و با استفاده از قطره بی حسی انجام می شود. در اتاق عمل و تحت شرایط استریل بیمار بر روی تخت دراز می کشد. با گذاشتن وسیله مخصوصی پلکها باز نگه داشته می شوند. پس از برداشتن لايه سلول هاي سطحي (اپيتليوم)  قرنیه، به مدت سی دقیقه (هر ۳ دقیقه یک بار) قطره ريبوفلاوين ۰/۱ درصد در چشم ريخته ميشود و سپس طی مدت سي دقيقه بعدی در حالیکه هر ۵ دقیقه یک بار قطره مذکور در چشم چکانده می شود، اشعه اولتراويوله (ماوراء بنفش) به قرنيه تابانده مي شود (در روشهای جدیدتر شدت تابش اشعه بیشتر و مدت زمان تابش به ۵ تا ۱۰ دقیقه کاهش یافته است). در پایان عمل لنز تماسی پانسمانی بر روی سطح قرنیه گذاشته و بیمار با چشم باز از تخت پایین می آید. قطره های آنتی بیوتیک، ضد التهاب ، اشک مصنوعی و ضد درد تجویز شده و بیمار مرخص می شود.  اين كار باعث افزايش پيوندهاي متقاطع بين رشته هاي كلاژن قرنيه (مطابق شكل زير) و در نتيجه افزايش استحكام قرنيه ميشود.